ΠΗΓΑΔΙΑ ΤΑΥΓΕΤΟΥ
Φαράγγι
Πεζοπορία στο Φαράγγι του Ριντόμου
Το Φαράγγι του Ριντόμου ξεκινά από τις κορυφογραμμές του Ταϋγέτου από τη Νεραϊδοβούνα, στα 2031 μέτρα υψόμετρο διασχίζει τα χωριά Ρίντομο, Πηγάδια, Κέντρο (Γαϊτσές), Δολοί και καταλήγει στο Μεσσηνιακό κόλπο στην ακτή της Σάντοβας, δίπλα από τις Κιτριές.
Οι λάτρεις του βουνού και της φύσης θα μείνουν έκπληκτοι από τις ομορφιές του Φαραγγιού. Η καλύτερη εποχή για τη διάσχισή του κρίνεται το τέλος της άνοιξης με αρχές καλοκαιριού, οπότε οι κλιματολογικές συνθήκες ευνοούν τη ‒σχετικά‒ απαιτητική διαδρομή.
Τα εξαιρετικά καλντερίμια στα Πηγάδια και στα Αλτομιρά αποτελούν φυσική δίοδο προς το φαράγγι, ενώ η πρόσβαση γίνεται και από τις Γαϊτσές ή από την Κοσκάρακα (Κοσκάργα), με το υπέροχο γεφύρι στην παλαιά οδό Καλαμάτας – Κάμπου.
Η διάσχιση του φαραγγιού δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να θαυμάσει πλήθος γεωμορφολογικών στοιχείων, τις απόκρημνες, σχεδόν κατακόρυφες, πλαγιές του, τα ρήγματα, τις πτυχώσεις και τις σπηλιές, αλλά και τις βαθιές χαραδρώσεις, μέσα στην καρδιά της μεσσηνιακής γης.
Χρησιμοποιήθηκε από τους κατοίκους της περιοχής ως οδός επικοινωνίας με τον Ταύγετο και τη Λακωνία με αποτέλεσμα σε όλο του το μήκος να υπάρχουν σήμερα αρκετά αξιόλογα πολιτιστικά στοιχεία του παρελθόντος όπως τα πέτρινα καλοδιατηρημένα καλντερίμια στα: Σωτηριάνικα-Αλτομιρά, Πηγάδια-Βόρειο και Σωτηριάνικα-Τούμπια καθώς και τα πέτρινα τοξοειδή γεφύρια στην Κοσκάρακα και τα Τούμπια.
Φαράγγι της Κοσκάρακας
Προς τη μεριά της θάλασσας, το φαράγγι λέγεται φαράγγι της Κοσκάρακας. Το φαράγγι αποτελούσε κάποτε πέρασμα που συνέδεε τους κατοίκους της περιοχής με τη Λακωνία. Πρώτη ιστορική αναφορά που έχουμε για το φαράγγι του Ριντόμου είναι από τον Παυσανία, όταν το διέσχισε, αναφέροντάς το ως Χοίρειο Νάπη, δηλαδή η κοιλάδα των χοίρων εξαιτίας των πολλών αγριογούρουνων που ζούσαν εκεί.
Πηγαδιώτικο Γεφύρι
Ένα από τα αξιοθέατα στο Φαράγγι του Ριντόμου είναι το πέτρινο Πηγαδιώτικο γεφύρι. Έχει δύο τόξα, το ένα πάνω από το άλλο, ενώνοντας τις όχθες του φαραγγιού. Το φαράγγι σε αυτό το σημείο είναι στενό, σαν μία πανύψηλη πύλη που δημιουργούν οι κάθετοι βράχοι.
Ανηφορίζοντας μέσα από το φαράγγι προς την αλπική ζώνη του Ταϋγετου από τις Κιτριές στην εκβολή του χειμάρρου Σάνταβα, στη μεσογειακή ζώνη, υπάρχουν σχίνα, κοκορεβυθιές, θαμνώδη πουρνάρια και άριες, φιλύκια, χρυσόξυλα, γκορτσιές, κουμαριές, γλιστροκουμαριές κ.ά., ενώ στην ημιορεινή ζώνη υπάρχουν γαύροι, μελιοί, σφενδάμια, μεγάλοι πρίνοι, μεγάλες αριές, πλατάνια κ.ά και στην ορεινή ζώνη έλατα, κέδροι, μουρτζιές, τρικουκιές και αγριοκορομηλιές.
